طهورا*

به حکیمی گفتند:

از زور گرسنگی مجبور شدیم کوزه سفالین یادگار سیصد ساله ی اجدادمان را بفروشیم

حکیم گفت:

خدا روزیتان را سیصد سال پیش کنار گذاشته واینگونه ناشکری می کنید.

برای صدقه دادن توی جیب هایمان بدنبال کمترین مبلغ می گردیم،

آن وقت از خداوند بالاترین درجه نعمتها را می خواهیم

.چه ناچیز می بخشیم وچه بزرگ تمنا می کنیم.

پادشاهی در ویشی را به زندان انداخت

نیمه شب خواب دید که بیگناه است

پس اورا آزاد کرد

پادشاه گفت حاجتی داری بخواه

درویش گفت:وقتی خدایی دارم

که نیمه شب تو را بیدار می کند

تا مرا از بند رها کنی

نامردی نیست که از غیر او حاجت بخواهم؟

کم کم غروب ماه خدا دیده می شود / صد حیف ازین بساط که برچیده میشود

در این بهار رحمت و غفران و مغفرت / خوشبخت آنکسی ست که بخشیده میشود

عید شما مبارک